Σχετικά με την εκδίωξη του Σύριζα και της νεολαίας του από την πορεία του Πολυτεχνείου, 17.11.17

Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Το Αυτόνομο Σχήμα Πολυτεχνικής Ξάνθης καλούσε και συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία του Πολυτεχνείου από κοινού με το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης και τον κοινωνικό/πολιτικό χώρο Αγκάθι. Λίγη ώρα πριν ξεκινήσει η πορεία και ενώ τα μπλοκ στήνονταν στον δρόμο, έκανε την εμφάνιση της ξαφνικά η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ με δικό της πανό. Σαν ΑΣΠΞ πήραμε την πρωτοβουλία μαζί με συντρόφους/ισσες να κάνουμε πολιτική παρέμβαση μέσα στο σώμα της πορείας, να καταδείξουμε τον εχθρικό τους ρόλο και να τους αφαιρέσουμε το πανό, ώστε να μην έχουν διακριτή πολιτική παρουσία στην πορεία. Ο στόχος της παρέμβασης μας εκπληρώθηκε χωρίς να χρειαστεί να ασκηθεί βία από μεριάς μας. Παρά την προκλητική συμπεριφορά και τις ψευτομαγκιές κάποιων από αυτούς, οι σύντροφοι/ ισσες δεν έπεσαν στην παγίδα και δεν τους έκαναν τη χάρη να τους θυματοποιήσουν και να μπαχαλέψουν την πορεία.

Αντικοινωνικό είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που διαχειρίζεται το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του, που έχει ψηφίσει δύο μνημόνια και πλήθος αντεργατικών μέτρων, που προχωράει σε πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών, που έχει τις καλύτερες σχέσεις με το κράτος των Η.Π.Α., που πνίγει στο Αιγαίο και στοιβάζει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τους μετανάστες, που εκκενώνει καταλήψεις, που συντηρεί το νομοθετικό πλαίσιο και τους μηχανισμούς της αντιτρομοκρατικής που έχουν κλείσει την Ηριάννα και τον Θεοφίλου στη φυλακή (όπως και δεκάδες ακόμα πολιτικούς κρατούμενους), που ψήφισε τον νόμο Γαβρόγλου μέσα στο κατακαλόκαιρο για το πανεπιστήμιο-επιχείρηση… Και σε τελική ανάλυση, που συνεχίζει επάξια της πολιτικές του κεφαλαίου, οι οποίες εξωθούν –όλο και πιο εντατικά– τη βάση της κοινωνικής πυραμίδας στην ανέχεια, την εξαθλίωση, την ψυχική κατάπτωση…

Η πορεία του πολυτεχνείου δεν είναι ούτε βόλτα ούτε μνημόσυνο, αλλά εκκινεί και νοηματοδοτείται από τους αγώνες του σήμερα ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου και του κράτους του. Ρόλος των δυνάμεων του ανταγωνιστικού κινήματος είναι να καταδείξουν τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως διαχειριστή των πολιτικών αυτών και να τον αποκλείσουν από τις διαδικασίες και τις δράσεις του. Όχι να τους υπερασπίζονται, να τους προσφέρουν άλλοθι και νομιμοποίηση και να τους ενσωματώνουν κάτω από τις δικές τους σημαίες. Όποιοι το κάνουν καθίστανται αυτομάτως υπόλογοι σε όλους τους αγωνιζόμενους και σε όλους τους ανθρώπους που πλήττονται από τις πολιτικές που εφαρμόζονται. Εμείς από τη μεριά μας προερχόμαστε και απευθυνόμαστε στους φοιτητές, στον εργαζόμενο λαό και στον κόσμο του αγώνα και δεν δεχόμαστε να στεκόμαστε δίπλα δίπλα με τους γδάρτες του.

Η φυσική θέση των “διαδηλωτών” του ΣΥΡΙΖΑ είναι –όπως και στην Αθήνα– εκτός πορείας, απομονωμένοι, κάτω από την γιούχα του κόσμου και υπό την περιφρούρηση των ΜΑΤ. Των ΜΑΤ που αργότερα πήραν εντολή, χωρίς καμία αφορμή, να εφορμήσουν και να διαλύσουν με χημικά και ξύλο μπλοκ της πορείας, με αποτέλεσμα σήμερα να μετράμε δεκάδες τραυματίες.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝΕΙ ΜΝΗΜΕΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ
ΚΑΙ ΠΟΛΥΒΟΛΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

ΕΙΤΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΕΙΤΕ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ

Προκήρυξη για την πορεία του Πολυτεχνείου 17.11.17

ΕΙΤΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΕΙΤΕ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»…

Ο φασισμός είναι ακόμα μια όψη της καπιταλιστική κυριαρχίας. Είναι το βάναυσο πρόσωπο που μας δείχνει τα δόντια του, γιατί θέλει να εντείνει –ανενόχλητο– την καπιταλιστική κερδοφορία (ή «ανάπτυξη» όπως συνηθίζεται να ακούμε τελευταία). Κι επειδή αυτή η διαδικασία πατάει πάνω στην υποτίμηση των ζωών μας, φροντίζει να καταστείλλει βίαια κάθε πιθανή αντίδραση.

Γι’ αυτό το λόγο θεωρούμε την εξέγερση του πολυτεχνείου ως ακόμα ένα στιγμιότυπο του ταξικού αγώνα, το οποίο κλόνισε και αποσταθεροποίησε τη φασιστική δικτατορία της 21ης Απριλίου.

Σήμερα εξακολουθούμε να βιώνουμε την υποτίμηση των ζωών μας και την υποχώρηση των συμφερόντων μας.

Από τη μία, διαλύονται –με τη δικαιολογία της έλλειψης πόρων– η δημόσια παιδεία και υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια. Ενώ από την άλλη, οι επιδοτήσεις ρέουν άφθονες προς το μεγάλο κεφάλαιο.

Από τη μία, εφαρμόζεται δυσβάσταχτη φοροληστρική πολιτική στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Ενώ από την άλλη, βλέπουμε φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές ως θέλγητρο για επενδύσεις.

Ακόμα, παρατηρούμε ότι κατακτήσεις της εξέγερσης του πολυτεχνείου, όπως η ανεμπόδιστη πολιτική έκφραση και το άσυλο, βαθμιαία περιορίζονται και καταστρατηγούνται. Αυτό το συμπέρασμα το εξάγουμε και από τις τελευταίες μεθοδεύσεις, οι οποίες συνδέονται και με το νομοσχέδιο Γαβρόγλου για το πανεπιστήμιο-επιχείρηση. Δηλαδή:

  • πολυδιάσπαση των χώρων, ώστε να μην μπορούμε να συναντηθούμε και να δράσουμε συλλογικά (βλ. μεταφορα αρχιτεκτονικής)
  • περιορισμό των δημόσιων χώρων που χρησιμοποιούνταν για συλλογικές/ πολιτικές/ πολιτιστικές δράσεις (βλ. αναγνωστήριο)
  • αποστειρωμένοι χώροι, χωρίς πολιτικό λόγο, αφίσες και συνθήματα
  • ποινικοποίηση της πολιτικής/ συνδικαλιστικής δράσης μέσα στο πανεπιστήμιο (βλ. μυνήσεις του καθηγητή των ΗΜΜΥ, Γ. Παύλου)
  • κάμερες, σεκιουριτάδες και μπάτσοι μέσα στο άσυλο.

Επομένως, δεν άλλαξαν και πολλά. Η αστική δημοκρατία είναι το μειλίχιο πρόσωπο του καπιταλισμού, το οποίο μπορεί να εξασφαλίζει την κοινωνική συναίνεση και να εφαρμόζει τις πολιτικές του Κεφαλαίου.

Να οργανωθούμε συλλογικά για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας και τις ανάγκες μας!

Να περάσουμε στην ταξική αντεπίθεση, οραματιζόμενοι μια κοινωνία οικονομικής ισότητας και άμεσης δημοκρατίας!

… Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ