Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα δικαστήρια 8/2 , 10πμ. Καμία δίωξη στους 9
Οι μηνύσεις των καθηγητών δεν μας τρομάζουν
ΟΙ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ
Τα γεγονότα με το Γ.Παύλο είναι λίγο πολύ σε όλους γνωστά. Οι προσβολές στα μαθήματα, οι εργασίες που χρησιμοποιούσε ως παρουσίες, η εκμετάλλευση φοιτητών για τη συγγραφή των βιβλίων του, τα μαζικά κοψίματα στις εξετάσεις και γενικότερα η υπέρογκη ύλη και ο χαοτικός και αυταρχικός τρόπος διδασκαλίας δημιουργούσαν ένα ασφυκτικό κλίμα στην καθημερινότητα των φοιτητών.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η ομοφοβική, εθνικιστική και φασίζουσα ρητορεία που την έκανε γνωστή στις διαλέξεις του και στα φιλοσοφικά του εργαστήρια (ναι είναι και φιλόσοφος). Ενώ σε κείμενά του γράφει πως “επιδιώκουν την αντικατάσταση των Ελλήνων της Ελλάδας με πρόσφυγες Ασιάτες Αφρικανούς ή ό,τι άλλο και διωγμό των Ελλήνων”, πως η παραμονή στην Ελλάδα “λαθρομεταναστών σημαίνει μέγιστο δημογραφικό κίνδυνο και υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας” και πως “ενέχει θανάσιμους κινδύνους για τους Έλληνες” ή προς τον Τσίπρα ” Μιμηθείτε τον Κασιδιάρη, τον Ιωάννη Μεταξά”.
Τα παραπάνω, περί καθηγητικής αυθαιρεσίας και φασιστικής ρητορείας, οδήγησαν σε οργανωμένη και συλλογική απάντηση των φοιτητών με συνελεύσεις και κινητοποιήσεις που εν τέλει κέρδισαν το αυτονόητο. Την απομάκρυνση του Παύλου αρχικά από τις εξετάσεις των μαθημάτων και την επίβλεψη του την ώρα διαλέξεων.
Γεγονός που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι στη σχολή εμφανίστηκαν σβάστικες και συνθήματα όπως “Ζήτω η 21η Απριλίου” και “Χρυσή Αυγή ρε!” και ότι διαφάνηκε ένας πυρήνας 3-4 φοιτητών υποστηριχτών-τσιρακίων του Παύλου. Η δράση τους επικεντρώθηκε στο σαμποτάζ των κινητοποιήσεων με κάλεσμα σε αντισυγκέντρωση υποστήριξης του. Η ρητορική και κυρίως η πρακτική που ανέπτυξαν ήταν προφανέστατα αντιδραστική, με φιλοφασιστική υφή και κατεύθυνση στον πυρήνα της. Ανάμεσά τους βρισκόταν ούτως η άλλως και ένας φοιτητής ανοιχτά δηλωμένος φασίστας υπερασπιστής της χ.α.
Ο Παύλος από τη μεριά του είχε υποκινήσει μηνύσεις εναντίον 3 συμφοιτητών μας, απειλώντας πως θα τις ακυρώσει μόνο αν σταματήσει ο αγώνας εναντίον του. Η συλλογική διεκδίκηση των φοιτητών συνεχίστηκε και έτσι ο φασίστας καθηγητής, κίνησε ακόμα μια διαδικασία διώξεων σε βάρος 3 φοιτητών από το σχήμα μας και άλλων 6 από τα σχήματα της ΕΑΑΚ και των Αγωνιστικών Κινήσεων. Τους συγκεκριμένους φοιτητές τους είχε στοχοποιήσει (με τη βοήθεια των υποστηριχτών-τσιρακιών του) από τις συλλογικές μας διεκδικήσεις και τους αγώνες εναντίον του. Οι κατηγορίες στηρίζονται στα παραληρηματικά κείμενα του Παύλου, ο οποίος κάνει λόγο για “φοιτητικά ματ”, “SS” και “φοιτητικό ISIS”.
Μέχρι στιγμής ο Παύλος, με τη δημόσια υποστήριξη της Χρυσής Αυγής (ερώτηση στη βουλή από τον βουλευτή Κιλκίς, υπογραφή κειμένου υποστήριξης του από γνωστούς φασίστες όπως η Χριστίνα Τζαμπάζη, συνήγορος υπεράσπισης του Ρουπακιά), έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επιρρεπής σε φασιστικές πρακτικές. Χοντροκομμένη λασπολογία, ψευδείς μηνύσεις σ’ όσους αγωνίζονται κ.α.
Όσα βιώνουμε εξ’ άλλου μέσα στο πανεπιστήμιο αποτελούν αντικατοπτρισμό όσων βιώνουμε και έξω από αυτό. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση πλήττει τόσο τις εργασιακές σχέσεις, τις κοινωνικές παροχές, όσο και το ίδιο το πανεπιστήμιο μέσα από την εκπαιδευτική αναδιάρθρωσή και την υποχρηματοδότηση. Οι διώξεις φοιτητών για τη συνδικαλιστική και αντιφασιστική τους δράση τόσο στην περίπτωση μας όσο και σε άλλες έρχονται να συναντηθούν με την ποινικοποίηση των αγώνων έξω από το πανεπιστήμιο με την ψήφιση νέων αντεργατικών μέτρων και το χτύπημα του συνδικαλισμού και της απεργίας.
Δεν πρόκειται να λυγίσουμε μπροστά στο φόβο που ασκεί το καθηγητικό κατεστημένο μέσα από μηνύσεις και διώξεις που έχουν ως σκοπό τη φίμωση και την καταστολή της πολιτικής έκφρασης και δράσης.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΗ
ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΑΣ
Υπουργοί, Πρυτάνεις, Μπάτσοι κάτω τα χέρια από το άσυλο
ΥΠΟΥΡΓΟΙ , ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ , ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
Την Πέμπτη 10/11 το βράδυ ,ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη μπαρ οικονομικής ενίσχυσης στο Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης στέκονταν έξω από την πόρτα των ΠΡΟΚΑΤ τρεις άνθρωποι της ασφάλειας, οι οποίοι μόλις είδαν δύο κοπέλες να εισέρχονται στον χώρο των πανεπιστημίων άρχισαν να τις ακολουθούν φωνάζοντας «ασφάλεια». Μάλιστα, έφτασαν μέχρι τον κήπο που βρίσκεται δίπλα στον χώρο του ΑΣΞ, όπου μετά από λίγο αποχώρησαν αφού αντιλήφθηκαν ότι υπήρχε περιφρούρηση του χώρου. Το ίδιο βράδυ συνεχίστηκαν οι περιπολίες συμβατικών οχημάτων της ασφάλειας γύρω από τα ΠΡΟΚΑΤ. Την επόμενη μέρα, βρέθηκε ακόμα ένας ασφαλίτης μέσα στον χώρο των ΠΡΟΚΑΤ να κοιτάει τις αφίσες πολιτικών παρατάξεων και συλλογικοτήτων.
Το περιστατικό αυτό δεν έχει προηγούμενο (τουλάχιστον με τόσο προκλητικό τρόπο) εδώ και πολλά χρόνια στην πόλης της Ξάνθης. Αποτελεί ένα, δειλό και μετέωρο μεν, αλλά πρώτο βήμα από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους για να πατήσουν πόδι στο πανεπιστήμιο. Σε έναν χώρο που οι ταξικοί και οι κοινωνικοί αγώνες όλων των προηγούμενων ετών μέχρι και σήμερα έχουν καταφέρει να αποκλείσουν ντε φάκτο την παρουσία τους. Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν κατοχυρώνεται από κάποιο νομικό πλαίσιο και φυσικά δεν ζητάμε (ούτε έχουμε τέτοιες αυταπάτες) από το κράτος να το υπερασπιστεί. Αντίθετα, γνωρίζουμε καλά ότι με την πρώτη αφορμή θα προσπαθήσει να το παραβιάσει, ενάντια ακόμα και στο ίδιο νομικό πλαίσιο που το ίδιο αναγκάστηκε να θεσπίσει.
Για εμάς, το άσυλο δεν ορίζεται σαν ακαδημαϊκό ή σαν «άσυλο διακίνησης ιδεών». Τόσο οι πολέμιοι όσο και οι υποστηρικτές του ασύλου τοποθετούνται αόριστα γύρω από την ελεύθερη διακίνηση ιδεών που πρέπει πάση θυσία να διασφαλιστεί απ’ τους εχθρούς της. Μπορεί ο καθένας τους να εντοπίζει αλλού αυτούς τους εχθρούς, αλλά συγκλίνουν σε ένα βασικό σημείο: ότι αυτό που διακυβεύεται τελικά είναι οι ακαδημαϊκές ελευθερίες. Με τον τρόπο αυτό, όμως, ή συγκαλύπτουν ή αγνοούν τον ουσιώδη κοινωνικό χαρακτήρα του ασύλου· ότι μας δίνει τη δυνατότητα να διαχειριστούμε οι ίδιοι και οι ίδιες τις ζωές μας. Όχι μόνο να μην μπορεί η αστυνομία και το κράτος να επέμβει στην καθημερινότητά μας, αλλά να την οργανώσουμε με τέτοιο τρόπο που να είναι αντίθετη με το ίδιο το κράτος, την αστυνομία και κάθε μηχανισμό που αναπαράγει την ιεραρχία και την ανισότητα. Πρόκειται ,λοιπόν, για κεκτημένο ενός χώρου που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο κινημάτων και αγώνων και μία ασπίδα ενάντια στους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς καταστολής και σαν τέτοιο θα το υπερασπιστούμε.
Γνωρίζουμε καλά πως η καταστολή δεν χρειάζεται αφορμές για να επιτεθεί ,αν και μπορεί να τις επικαλεστεί για να νομιμοποιηθεί σε ένα κομμάτι του κοινωνικού συνόλου. Ακόμα και αν στην αρχή φαίνεται να στοχοποιεί έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, ο πραγματικός στόχος είναι όλο το ανταγωνιστικό κίνημα, όλοι όσοι αγωνίζονται ενάντια στην υποτίμηση των ζωών τους. Οι προληπτικές προσαγωγές, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις σε γειτονιές και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, οι συλλήψεις, οι ξυλοδαρμοί, οι παραβιάσεις ασύλου και η καταπάτηση κάθε είδους δικαιώματος δικαιολογήθηκαν με προθυμία στο όνομα της διασφάλισης της τάξης. Η τακτική της προληπτικής καταστολής δείχνει τη στάση του κράτους απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα. Ο καθένας και η καθεμιά που κατεβαίνει στο δρόμο θεωρείται δυνάμει τρομοκράτης, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι γιάφκες και ορμητήρια και το άσυλο μήτρα κάθε είδους βίας και παραβατικότητας. Η απάντηση τους σε όλα αυτά ήταν απλή, λιτή και ωμή: μπάτσοι παντού. Η απάντησή μας είναι αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη. Να ανοίξουμε τους αγώνες μας στην κοινωνία και να δώσουμε στις πράξεις μας νόημα ελευθερίας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ
Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΟΥΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΞΑΝΘΗΣ
11.2016
Αυτοπαρουσίαση του Αυτόνομου Σχήματος Πολυτεχνικής Ξάνθης
Τα τελευταία πέντε χρόνια, παρά τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές στη ζωή μας, παρατηρούμε στασιμότητα και απάθεια στο Φοιτητικό Κίνημα. Μία κατάσταση που μόνο προβληματική μπορεί να χαρακτηριστεί, αν αναλογιστούμε ότι μία από τις πιο ενεργές και δυναμικές κοινωνικές ομάδες, δείχνει ανήμπορη να υπερασπιστεί φοιτητικά/κοινωνικά κεκτημένα χρόνων. Κατά τη γνώμη μας αυτή η κατάσταση οφείλεται στην ήττα του προηγούμενου κύκλου αγώνων, στην γενικότερη απογοήτευση απέναντι σε κάθε πολιτική έκφανση, στην έλλειψη πίστης στη συλλογική διεκδίκηση και στον ολοένα αυξανόμενη εξατομίκευση και ανταγωνισμό μεταξύ των φοιτητών. Σημαντικός παράγοντας είναι και οι ήδη υπάρχουσες πολιτικές διαδικασίες που χρησιμοποιεί το φοιτητικό κίνημα που ενώ παλιότερα κατάφεραν να καταφέρουν νίκες, σήμερα δείχνουν ανήμπορες καλλιεργώντας περισσότερη απογοήτευση στους φοιτητές.
Για τους παραπάνω λόγους νιώσαμε την ανάγκη για τη δημιουργία ενός αυτόνομου σχήματος που θα μπορέσει να βοηθήσει στην πυροδότηση των φοιτητικών/κοινωνικών αγώνων. Αυτή τη φορά όμως όχι μέσω αναθετικών διαδικασιών ούτε μέσω διαμεσολάβησης των αιτημάτων μας από κάποιους ¨ειδικούς, αλλά μέσω διαδικασιών «από τα κάτω και για τους κάτω». Μέσω της συνδιαμόρφωσης σε ανοιχτές συνελεύσεις με αμεσοδημοκρατικούς όρους.
Αρχικά, θεωρούμε τον Φοιτητικό Σύλλογο ήδη προβληματικό από τη φύση του. Θεωρητικά εκφράζει τα “κοινά’’ συμφέρονται των φοιτητών, τα οποία όμως μόνο έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καθώς οι φοιτητές προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και σε πολλές περιπτώσεις τα συμφέροντα τους συγκρούονται. Εκτός αυτής της φυσικής ανομοιομορφίας, η γενική συνέλευση έχει καταλήξει να είναι μια ιεραρχικά δομημένη διαδικασία που βαδίζει επάξια στο δρόμο που έχει χαράξει ο θίασος των αστικών κοινοβουλίων. Γραφειοκρατικές διαδικασίες που καθυστερούν ή ματαιώνουν τις δράσεις, ψηφοθηρικές κινήσεις για το «καλόπιασμα» της περιφέρειας καθώς και ανούσιες διαμάχες είναι βασικά χαρακτηριστικά των γενικών συνελεύσεων των τελευταίων ετών. Χαρακτηριστικά που ευνοούν το κλίμα απάθειας μεγάλης μερίδας των φοιτητών και καλλιεργούν την απολίτικη στάση τους. Για εμάς οι αγώνες δεν περιμένουν καμία σφραγίδα και καμία απαρτία. Για εμάς οι αγώνες γίνονται στο δρόμο με αξιοπρέπεια και οργή για την βία που βιώνουμε καθημερινά.
Η απαξίωση και η δυσλειτουργία των τελευταίων γενικών συνελεύσεων έρχεται να επισημάνει αυτά τα προβλήματα. Η μη δράση ανθρώπων που έχουν συναθροιστεί για τον σκοπό αυτό, επειδή δεν έχουν πιάσει την απαρτία, είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Παρ’ όλα αυτά όμως η γενική συνέλευση είναι ένα μέσο που απευθύνεται στο σύνολο των φοιτητών όπου ο καθένας μπορεί να παρεμβαίνει προσωπικά ή συλλογικά και μπορεί να παράξει κινηματικές δράσεις. Γι’ αυτό θεωρούμε ότι η γενική συνέλευση είναι μία κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος. Σκοπός του Αυτόνομου Σχήματος είναι η παρέμβαση και συμμετοχή στη γενική συνέλευση με ξεκάθαρη πρόθεση να συμβάλουμε σύμφωνα με τις δυνατότητες μας στην αποβαλτοποίηση αυτής της κατάστασης. Θέλουμε να συνεννοηθούμε και να συμπράξουμε με μεμονωμένους φοιτητές καθώς και με οργανωμένες δυνάμεις, που δεν επιθυμούν καρέκλες, κωλυσιεργίες και ψηφοθηρία, αλλά έχουν ταξική αναφορά, αντισυστημική κατεύθυνση και επιθυμούν άμεσες και δραστικές ενέργειες από το κίνημα προκειμένου να παλέψουν για τις ανάγκες τους. Δεν θα γίνουμε κομμάτι αυτού που κατακρίνουμε, θα προσπαθήσουμε για την ενεργοποίηση του φοιτητικού κινήματος με διαδικασίες σύμφωνες με τα πολιτικά μας πιστεύω. Η ενεργή συμμετοχή των αγωνιζόμενων φοιτητών μπορεί να εξασφαλίσει πιο ανοιχτές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και να απομονώσει τα στοιχεία εκείνα που υπονομεύουν και σαμποτάρουν το φοιτητικό κίνημα και τις διαδικασίες του.
Στην προσπάθεια μας να κερδηθούν αγώνες, θέλουμε να δημιουργήσουμε και να στηρίξουμε προσπάθειες οργάνωσης των φοιτητών και εκτός θεσμικών οργάνων όπως ο αγώνας που έγινε πέρυσι στους ΗΜΜΥ ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία και τον καθηγητή Γ. Παύλο και η συνέλευση που γίνεται φέτος στο τμήμα Αρχιτεκτόνων για το ζήτημα της μετακίνησης τους σε άλλο κτίριο.
Το κεφάλαιο και το κράτος ευνοούνται από την αποπολιτικοποίηση των φοιτητών, καθώς οι φοιτητές αποτελούν μία δυναμική κοινωνική ομάδα που μπορεί να ταράξει την ισορροπία τους και τη συνέχεια τους. Γι’ αυτό το λόγο κρατούν τους φοιτητές απασχολημένους με εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών και εντός της ακαδημαϊκής γυάλας των αυταπατών και της πεποίθησης ότι αν διαβάσεις πολύ, θα ανελιχθείς στα ουράνια των κοινωνικών τάξεων. Όμως η πραγματικότητα εκτός της γυάλας είναι δυσοίωνη.
Η απολιτικοποίηση επιτυγχάνεται και με την απόλυτη στήριξη των εκάστοτε κυβερνητικών αστικών κομμάτων προς τους υποτακτικούς τους στα πανεπιστήμια (πασπ, δαπ, πρώτη ύλη-bloco). Τα πάρτι και οι σημειώσεις είναι το μόνο πράγμα που έχουν να προσφέρουν στους φοιτητές, μεγάλο μέρος των οποίων τα δέχονται με ενθουσιασμό, μετατρέποντας τους έτσι σε πειθήνια όργανα που το μόνο που κάνουν είναι να δέχονται εντολές από τους πάνω.
Τα προβλήματα σίτισης, στέγασης, μεταφορών, υποδομών και εγκαταστάσεων που είναι τόσο έντονα και στην πόλη μας δεν λύνονται με απάθεια ή ανάθεση, αλλά με άμεση δραστική και συλλογική αντίσταση στις πολιτικές που τα προκαλούν. Η αντιμετώπιση των φασιστικών απόψεων στους χώρους του πανεπιστημίου δεν γίνεται με σφραγίδες και διοικητικά συμβούλια, αλλά με το τσάκισμα κάθε προσπάθειας οργανωμένης έκφρασής τους στο δημόσιο πεδίο. Η καθηγητική αυθαιρεσία δεν ηττάται με σημειώσεις της δαπ και μαθήματα του καρντελέν, αλλά με άμεση σύγκρουση με τους φορείς της μέσα στο πανεπιστήμιο.
Εμείς θεωρούμε ότι είναι ευθύνη του φοιτητικού κινήματος να συμβάλει στην αυτοοργάνωση των φοιτητών με σκοπό οι ίδιοι να συμμετέχουν ενεργά στην παραγωγή κοινωνικών αγώνων εντός και εκτός πανεπιστημίου.
Γι’ αυτό το λόγο καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση του Αυτόνομου Σχήματος Πολυτεχνικής Ξάνθης την Τετάρτη 7/12/16 στις 20:30 στο φουαγιέ στα ΠΡΟΚΑΤ.
Αυτόνομο Σχήμα Πολυτεχνικής Ξάνθης