Εθνονταλκάδες και παρατραγουδα
Το Μακεδονικό ζήτημα, μαζί με όλα τα γεγονότα που το συνοδεύουν, αποτελεί ίσως το πιο φλέγον θέμα του τελευταίου καιρού. Παρόλο το μέγεθος της επίθεσης που δέχονται τα χαμηλότερα και αδύναμα στρώματα της κοινωνίας, αν αναλογιστούμε τα τελευταία αντεργατικά μέτρα, αλλά και τα συνολικά εννέα χρόνια μνημονιακής πολιτικής, ένα τμήμα της έστρεψε την αντίδραση του αλλού. Ενώ για εμάς το μακεδονικό έχει ως κύριο επίδικο την ένταξη της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ για την προώθηση των συμφερόντων του δεύτερου στα Βαλκάνια, το ντόπιο κεφάλαιο και το ευρύ πολιτικό φάσμα που τάσσεται υπέρ του, μετέτρεψε το ζήτημα σε επίθεση του γειτονικού κράτους στην ιστορία και κατ’ επέκταση στην εδαφική ακεραιότητα του ελληνικού κράτους. Έτσι, στα δύο συλλαλητήρια, της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα εθνικιστικό ντελίριο που -αν και σαφώς κατώτερο- όμοιο του είχαμε να δούμε από το ’92. Δημοσιογράφοι, κάμερες, γεωπολιτικοί αναλυτές, πολιτιστικοί σύλλογοι, στρατιωτικοί και παραστρατιωτικοί και γενικότερα αυτό που αποκαλούμε εθνικό κορμό έζησε για δύο ημερήσιες πατριωτικής φιέστες.
Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε αυτό το περιβάλλον εθνικής ομοψυχίας, κατάφερε να ξετρυπώσει και όλος ο φασιστικός και νεοναζιστικός οχετός. Τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, Α.Μ.Ε., Ιερολοχίτες και άλλες φασιστικές γκρούπες, από κοινού με φασιστοχούλιγκανς, βρήκαν το κατάλληλο έδαφος για να επιτεθούν στον κόσμο του αγώνα και στις δομές του, υπό την αιγίδα φυσικά κράτους, εκκλησίας, μπάτσων, media κλπ. Έτσι, στη Θεσσαλονίκη προσπάθησαν να επιτεθούν αρχικά στην αντισυγκέντρωση στην Καμάρα, έπειτα στον Ε.Κ.Χ. Σχολείο ανεπιτυχώς και αργότερα κατάφεραν να κάψουν την κατάληψη Libertatia. Από αυτή την εμπρηστική επίθεση το κτίριο που στεγαζόταν η κατάληψη καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Παρόμοια συμπεριφορά που δε μας εκπλήσσει καθόλου έδειξαν τα τσιράκια των αφεντικών, οι μπάτσοι και οι φασίστες, στο συλλαλητήριο της Αθήνας στις 4 Φλεβάρη, όπου έγιναν δύο επιθέσεις. Μια αποτυχημένη στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός από φασίστες και μια επίθεση από μπάτσους στην περιφρούρηση των γραφείων του ΝΑΡ. Σαν να μην έφταναν αυτά, στις 25 Φλεβάρη χρυσαυγίτες επιτέθηκαν με στειλιάρια, κράνη και πυρσούς στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Φαβέλα» με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πέντε άτομα , εκ των οποίων το ένα ήταν η δικηγόρος της οικογένειας Φύσσα.
Σαφώς και ένα κομμάτι του κόσμου που κατέβηκε στα συλλαλητήρια δεν είναι φασίστες, ούτε μαχαιροβγάλτες και τραμπούκοι. Κι αυτό γιατί έχουμε γνώση και αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική γείωση και τη δύναμη που ασκούν κράτος και αφεντικά σε ένα κομμάτι της κοινωνίας ταΐζοντας την εθνικές αφηγήσεις και ποτίζοντας την εθνικιστικό δηλητήριο. Παρόλα αυτά, δε μπορούμε να θεωρήσουμε αυτόν τον κόσμο άμοιρο ευθυνών που στάθηκε δίπλα σε όλον αυτό το φασιστικό εσμό, κάνοντας του έμμεσα πλάτες και νομιμοποιώντας τον κοινωνικά. Το αυγό του φιδιού έσπασε για άλλη μια φορά δίπλα τους και το φίδι όταν μεγαλώσει και τελειώσει με όσους αντιστέκονται θα στραφεί και ενάντια τους. Κάποιοι βρέθηκαν συνειδητά πλάι σε όλον αυτό το συρφετό, κάποιοι άλλοι απλά τον ανέχτηκαν. Το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση είναι ένα. Δόθηκε ευκαιρία στους φασίστες και τους εθνικιστές να αλωνίζουν ελεύθερα και να επιτίθενται σε όσους αγωνίζονται για κοινωνική δικαιοσύνη, ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας.
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, το πόσο γρήγορα και εύκολα εγείρονται τα πατριωτικά αντανακλαστικά του κόσμου σε αντίθεση με τα ταξικά. Για αυτό το λόγο το στρατόπεδο μας, το στρατόπεδο που τάσσεται με τον κόσμο της εργασίας πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση και να αναμετρηθεί με τον κυρίαρχο λόγο και τους εκφραστές του. Γνωρίζουμε τα αποτελέσματα της εθνικής ενότητας, αυτού του θολού ιδεολογήματος που σερβίρεται απ’ την απέναντι μπάντα. Οι εκμεταλλευτές μας με τους πατριωτισμούς και τους μεγαλοϊδεατισμούς που μας πλασάρουν προσπαθούν να στρέψουν την οργή και την αγανάκτηση του λαού προς άλλους λαούς, προς ανθρώπους που έχουν σαν κι εμάς ίδια ταξικά και κοινωνικά συμφέροντα. Για αυτό ακριβώς τον λόγο κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου. Ο «αγνός πατριωτισμός» μπορεί στην κατάλληλη ιστορική και κοινωνική συνθήκη να μετατραπεί σε έναν απροκάλυπτα απάνθρωπο και βάρβαρο εθνικισμό. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε σε όποιο κοινωνικό πεδίο παρεμβαίνουμε γιατί ο εθνικισμός μπορεί να πάρει πολλές εξίσου επικίνδυνες μορφές: από τις πιο βίαιες, μέχρι τις «καθώς πρέπει».
Στην περίπτωση μας, εξάλλου, ως φοιτητές της πολυτεχνικής σχολής της Ξάνθης έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα. Δεν ξεχνάμε την περίπτωση του φασίστα καθηγητή Γ. Παύλου που αποτελεί κύριο εκφραστή του ελληνικού εθνικισμού στα ελληνικά πανεπιστήμια και σε επίπεδο λόγου, αλλά και σε επίπεδο πράξης. Σε επίπεδο λόγου με το ρατσιστικό δηλητήριο που ξερνούσε στις αίθουσες περί μεταναστών, αριστερών, γυναικών κλπ., αλλά και σε επίπεδο πράξης με τις μηνύσεις 11 συμφοιτητών μας. Και αν για κάποιους τα γεγονότα αυτά είναι περασμένα και ανήκουν στο παρελθόν, ο εν λόγω καθηγητής δεν έχασε ευκαιρία να απασχολήσει ξανά τη δημόσια σφαίρα με δηλώσεις του σε εκπομπή μεγάλου δεξιού αντιδραστικού καναλιού αλλά και σε εξέταση φοιτητών του που βρήκε ως αφορμή το συλλαλητήριο για να εκφράσει ξανά ακροδεξιό και αντικομουνιστικό λόγο.
Ως φοιτητές/τριες, λοιπόν, οφείλουμε να αντιληφθούμε τη δυσμενή κοινωνική πραγματικότητα και να αντιπαρατεθούμε ενάντια στις φασιστικές προκλήσεις, μπλοκάροντας και αποτρέποντας τη δυσοίωνη κοινωνική ενδυνάμωση του ακροδεξιού/φασιστικού μπλοκ. Είμαστε αλληλέγγυοι στον κόσμο της κατάληψης «Libertatia». Αναγνωρίζουμε ότι ο εμπρησμός της είναι το ελάχιστο που είναι ικανοί να κάνουν οι φασίστες αν τους δοθεί παραπάνω χώρος να δρουν ανενόχλητοι. Αν δεν αντισταθούμε τώρα και δεν παλέψουμε συλλογικά ως κομμάτια του καταπιεσμένου κόσμου παραδείγματα όπως της Φαβέλας θα γίνονται όλο και συχνότερα. Δεν έχουμε τίποτα άλλο απ’ το να οργανωθούμε σε σχολές, σχολεία, χώρους δουλειάς, γειτονιές για να υπερασπιστούμε την τάξη μας, τους χώρους και τους ανθρώπους μας ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας απ’ τους εκμεταλλευτές μας. Να δείξουμε ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη ώστε να αποτρέψουμε οποιαδήποτε νέα επίθεση.
Διεθνιστική πορεία ενάντια σε κάθε εθνικισμό και αλληλεγγύης στην Libertatia:
Σάββατο 10/3 Θεσσαλονίκη
Συγκέντρωση: 12:00, Καμάρα
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠ’ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
